നിന്റെ ഉദയവും അസ്തമയവും
എൻറെ മറവിൽ നിന്നായിരുന്നു
മോഹതിന്റെയും സങ്കടത്തിന്റെയും
മുത്തുകൾ ഉള്ള എൻറെ
അഗാധതയിലേക്ക് നീയൊരിക്കലും
ചുഴിഞ്ഞുനോക്കിയില്ല ,
എന്നിൽ ഉരുതിരിഞ്ഞ
മുത്തുച്ചിപ്പികൾ ഒന്നിലും
നിന്റെ വെളിച്ചം വീശിയില്ല
എന്നിൽ നുരഞ്ഞു പതയുന്ന
അലകൾക്ക് ഒരു ജന്മന്താരത്തിന്റെ
ആഴമുണ്ടെന്നും നീയറിഞ്ഞില്ല
ഒരു കടലായ് ഞാൻ പ്രകമ്പനം -
കൊള്ളുന്നു ..
ഒരു നിഴലായ് അലയുന്നു
ഒരു വാഴ്വിന്റെ തിരയിൽ
നീയലിയുന്നു .....
ഒരു സങ്കടതിരയായ്
എങ്ങോ മറയുന്നു ...
ഇനിയും പിറക്കാത്ത
ജന്മാന്തരങ്ങളിൽ നീയെന്നിൽ
ഒരു മുത്തായ് പിറക്കുമെങ്കിൽ
ഇന്നു നിനക്ക് പോയ്മറയാം
നിന്നിലെ എൻറെ ഓർമകളെ
അലകൾ കൊണ്ടുമായ്ക്കാം .
No comments:
Post a Comment