ഒരു
ജന്മം മുഴുവൻ വേനൽ മഴയായ്
നിന്നിലേക്ക് ആർത്തലച്ചു പെയ്തിറങ്ങിയപ്പോൾ
ആ കുളിരറിയാൻ ഹൃദയത്തിൻ
ആർദ്രമാം സംഗീതമറിയാൻ
നീയുണർന്നില്ല , ഉറക്കം നടിച്ചു
മരണത്തിൻ തണുപ്പുമായ്
ഞാൻ പെയ്തുതോർന്നപ്പോൾ
സ്വന്തമാക്കാനാവാത്ത ഗസൽ ഈണവും
ചുടു നിശ്വാസങ്ങളും അറിയുവാൻ
നീ ഓർമ്മകളിലേക്ക് കാതോർക്കുന്ന ദിനങ്ങൾ
അന്നെൻറെ രാവുകളിലെ
ദുസ്വപ്നങ്ങളാ യിരുന്നു
മരണത്തിൻറെ പ്രളയ നീരാളി കരങ്ങളിൽ
വീണു പിടയുമ്പോഴും
എന്നെ അലട്ടിയത് നിന്നെ വലിഞ്ഞു
മുറുകാൻ പോകുന്ന ഏകാന്തതകളാണ്
മരണം മഴയായ് എന്നിൽ
പെയ്തിറങ്ങും വരെ
നീയെന്നെ ആയിരം തവണ തള്ളിപ്പറയും
മരണ നീലിമയെൻറെ അവസാന തുള്ളി
രക്തത്തിലേക്ക് പടരുംവരെ നീയെന്നെ
അവിശ്വസിക്കും .
ഒരു പിടിമണ്ണ് എൻറെ ജഡത്തിൽ
വാരിവിതറു മ്പോൾ നീ വിതുമ്പും .
ഒരുപാട് ഇഷ്ടപെട്ടു രമ്യ....
ReplyDeleteThank you...
Delete